η πρωτιά των Ελλήνων στα φάρμακα
Εθισμός και
απόλυτη εξάρτηση
απ'τους γύπες της φαρμακοβιομηχανίας
κι απ'τον φαρμακοπώλη της γειτονιάς;
Απ'τους γιατρούς, ας μείνει καλύτερα ασχολίαστο.
Όταν λοιπόν, τους παλιούς καιρούς,έπιαναν τα πρώτα κρύα,
οι άνθρωποι έπιναν τσαγάκι του βουνού, ή φλαμούρι, ή φασκόμηλο
Και δεν χρειαζόταν ΚΑΜΙΑ αντιβίωση
Όταν είχαν στομαχικά προβλήματα ή πονοκεφάλους ή άλλης φύσεως
πόνους κι ενοχλήσεις, γιατρεύονταν με το ταπεινό αλλά θαυματουργό
χαμομηλάκι..
Όταν είχαν θέμα υπέρτασης ,το ρύθμιζαν με το φάρμακο τήλιο - κοινώς φλαμούρι
Προβλήματα εντερικά κλπ.... με τον υπέροχο βασιλικό
Ή να θυμηθούμε το θυμάρι, το δίκταμο,τον δυόσμο,
το μελισσόχορτο, την αχιλλέα, την βαλεριάνα..
Τι να πούμε για το απίστευτο υπερικό-κοινώς βαλσαμόχορτο..
Και τι να πούμε για δεκάδες άλλα βότανα, γνωστά ή άγνωστα στους πολλούς..
Μα τώρα, ο ανθρωπάκος της πόλης τα αγνοεί όλα αυτά
Κι όταν του μιλήσουν γι' αυτά, τα ονομάζει ''κομπογιαννιτισμό''
Ο ανθρωπάκος μας, εμπιστεύεται μόνο τους ''ειδικούς'' ιατρούς επιστήμονες,
και σνομπάρει γνώση και σοφία χιλιάδων ετών
Η ανοησία αλλά και το θράσσος του έχει ξεπεράσει πλέον κάθε
επιτρεπτό όριο
Γι' αυτό και η σημερινή του κατάπτωση και εξευτελισμός
Αλλά ο καθένας μας κρατάει τη ζωή του στα χέρια του,
ή τουλάχιστον μπορεί αν θέλει να το κάνει
Και κάθε στιγμή της ζωής του μπορεί να σταθεί και να αναλογιστεί
την πορεία του και τον δρόμο του
Και κάθε στιγμή μπορεί ν'αλλάξει πορεία, κοιτώντας τον ξέφρενο ρυθμό
γύρω του και αποφασίζοντας εάν είναι αυτό που του αρέσει
Και ποτέ μα ποτέ, στη διάρκεια της ζωής του,δεν είναι αργά
να διαλογιστεί, να συγκρίνει και να κατανοήσει
