Αφού το παιχνίδι πάει προς το τέλος του
ας μιλήσουμε καθαρά,
κι ας είναι πρώτη και τελευταία φορά
Ας μιλήσουμε για την λατρεμένη μας αγάπη, το χρήμα
Γι' αυτό που θα δίναμε τα πάντα
Γι' αυτό που αξίζει να υπομένεις τα πάντα
Ακόμα και να εξευτελιστείς άγρια, αρκεί να το αποκτήσεις
Αυτό, που σε ελευθερώνει απ' την ανάγκη και την δουλεία
Αυτό, που αν το έχεις, οι πάντες σε θαυμάζουν και σε προσκυνούν
Αυτό, που αν το έχεις,μπορείς να αποκτήσεις ό,τι κι αν θελήσεις
Το λατρεμένο χρήμα
Που δεν γνωρίζει σύνορα, πατρίδες και πατριωτισμούς
Αρκεί να είναι δικό σου
Να είσαι βασιλιάς κι οι άλλοι δούλοι σου
Να σε τριγυρνούν κόλακες και σπιούνοι και γλύφτες και καλοθελητάδες
Και συ να αισθάνεσαι πρίγκηπας, και Αφέντης και Παντοκράτορας
Πόσο πολύ το ΄θέλησες...
Αλλά, κατάρα, όσο πιο πολύ το θέλεις, τόσο αυτό απομακρύνεται
Κι έμεινες με το όνειρο
Άσε που τώρα κάποιοι το τραβήξαν και το εξαφάνισαν!
Οι ...Αγορές, σ' αυτούς που χρωστάει η Ανθρωπότητα....
Μας το έδωσαν και τώρα μας το παίρνουν πίσω !
Θα γκρεμιστεί το ..οικοδόμημα !
Και τότε, τι κόσμος θα είναι αυτός , χωρίς χρήμα ;
Χωρίς ανέσεις και αγορές ;
Χωρίς μηχανές και οθόνες ;
Χωρίς καζίνο και τράπεζες;
Χωρίς τηλεόραση και εφημερίδες ;
Χωρίς αεροπλάνα και τανκς ;
Χωρίς πετρέλαια και βενζίνες ;
Χωρίς οικοδομές και πολυπολιτισμούς ;
Χωρίς ψυχίατρους και ψυχολόγους ;
Χωρίς καν κριτικούς τέχνης ;
Χωρίς αυτοκίνητα και καφετέριες ;
Και χωρίς...καφέ ;
Θεέ μου τι θ'απογίνουμε ;
Ποιος θα μας τα'ί'ζει φρίκη και ύπνο κάθε στιγμή,αν λείψει η τηλεόραση;
Πως θα τα λέμε με τη φιλενάδα μας, αν λείψει το facebook ;
Πως θα γράφουμε ότι μας κατέβει στο μπλογκ μας ;
Ποιος θα μας ξέρει στον κόσμο, αν χαθούν όλα αυτά ;
Ήδη, δε μας ξέρουν ούτε στη γειτονιά μας
Ήδη μας ξέχασαν κι οι φίλοι μας
Κοντεύουμε να ξεχάσουμε τους γονείς μας
Και το πρόσωπό μας το ίδιο, δεν είναι τόσο οικείο...
Τι συμβαίνει ;
Τι πάθαμε;
Τι κάναμε στον εαυτό μας;
Λες και είναι ξένος αυτός στον καθρέφτη !
Σαν σκλάβοι τριγυρνάμε ,ανήμποροι
Ανήμποροι για οτιδήποτε, αφού για όλα χρειάζεται το Άγιο χρήμα,
και 'μεις πια δεν το'χουμε..
Μας το πήραν !
Ποιοι το πήραν ; Πως τόλμησαν ;
Και τι θ'απογίνουμε τώρα;
Είμαστε λαπάδες,νωθροί, άτολμοι
Το χρήμα ήταν η δύναμη και η μαγκιά μας
Τώρα απομείναμε μηδενικά άχρηστα
Άδειοι τενεκέδες, που κάποιοι τους χτυπούν και χαίρονται
Τι θ 'απογίνουμε χωρίς χρήμα Θεέ μου ;
Αφού το προσκυνήσαμε και το λατρέψαμε, γιατί μας το πήραν;
Ξεπουλήσαμε τα πάντα, ψυχές,αξιοπρέπειες,δικαιοσύνες,
κι όλα αυτά για λίγο φρέσκο χρηματάκι
Ζεστό και υπέροχο μέσα στην τσεπούλα μας
Τρέχαμε μέρα νύχτα σαν τους Καραγκιόζηδες χωρίς να λογαριάζουμε
κούραση κι εξάντληση και καταπόνηση, αρκεί να ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ!
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ !
Και τώρα όλα ξεφούσκωσαν
Κάποιος φούσκωσε ένα μπαλόνι και τώρα άρχισε να αφήνει τον αέρα:
Αργά και βασανιστικά !
Τι σαδισμός είν' αυτός...
Μας οδήγησαν στην απελπισία !
Να τους πιάσουμε και να τους τελειώσουμε !
Ποιους όμως ;
Μήπως τους εαυτούς μας ;
ας μιλήσουμε καθαρά,
κι ας είναι πρώτη και τελευταία φορά
Ας μιλήσουμε για την λατρεμένη μας αγάπη, το χρήμα
Γι' αυτό που θα δίναμε τα πάντα
Γι' αυτό που αξίζει να υπομένεις τα πάντα
Ακόμα και να εξευτελιστείς άγρια, αρκεί να το αποκτήσεις
Αυτό, που σε ελευθερώνει απ' την ανάγκη και την δουλεία
Αυτό, που αν το έχεις, οι πάντες σε θαυμάζουν και σε προσκυνούν
Αυτό, που αν το έχεις,μπορείς να αποκτήσεις ό,τι κι αν θελήσεις
Το λατρεμένο χρήμα
Που δεν γνωρίζει σύνορα, πατρίδες και πατριωτισμούς
Αρκεί να είναι δικό σου
Να είσαι βασιλιάς κι οι άλλοι δούλοι σου
Να σε τριγυρνούν κόλακες και σπιούνοι και γλύφτες και καλοθελητάδες
Και συ να αισθάνεσαι πρίγκηπας, και Αφέντης και Παντοκράτορας
Πόσο πολύ το ΄θέλησες...
Αλλά, κατάρα, όσο πιο πολύ το θέλεις, τόσο αυτό απομακρύνεται
Κι έμεινες με το όνειρο
Άσε που τώρα κάποιοι το τραβήξαν και το εξαφάνισαν!
Οι ...Αγορές, σ' αυτούς που χρωστάει η Ανθρωπότητα....
Μας το έδωσαν και τώρα μας το παίρνουν πίσω !
Θα γκρεμιστεί το ..οικοδόμημα !
Και τότε, τι κόσμος θα είναι αυτός , χωρίς χρήμα ;
Χωρίς ανέσεις και αγορές ;
Χωρίς μηχανές και οθόνες ;
Χωρίς καζίνο και τράπεζες;
Χωρίς τηλεόραση και εφημερίδες ;
Χωρίς αεροπλάνα και τανκς ;
Χωρίς πετρέλαια και βενζίνες ;
Χωρίς οικοδομές και πολυπολιτισμούς ;
Χωρίς ψυχίατρους και ψυχολόγους ;
Χωρίς καν κριτικούς τέχνης ;
Χωρίς αυτοκίνητα και καφετέριες ;
Και χωρίς...καφέ ;
Θεέ μου τι θ'απογίνουμε ;
Ποιος θα μας τα'ί'ζει φρίκη και ύπνο κάθε στιγμή,αν λείψει η τηλεόραση;
Πως θα τα λέμε με τη φιλενάδα μας, αν λείψει το facebook ;
Πως θα γράφουμε ότι μας κατέβει στο μπλογκ μας ;
Ποιος θα μας ξέρει στον κόσμο, αν χαθούν όλα αυτά ;
Ήδη, δε μας ξέρουν ούτε στη γειτονιά μας
Ήδη μας ξέχασαν κι οι φίλοι μας
Κοντεύουμε να ξεχάσουμε τους γονείς μας
Και το πρόσωπό μας το ίδιο, δεν είναι τόσο οικείο...
Τι συμβαίνει ;
Τι πάθαμε;
Τι κάναμε στον εαυτό μας;
Λες και είναι ξένος αυτός στον καθρέφτη !
Σαν σκλάβοι τριγυρνάμε ,ανήμποροι
Ανήμποροι για οτιδήποτε, αφού για όλα χρειάζεται το Άγιο χρήμα,
και 'μεις πια δεν το'χουμε..
Μας το πήραν !
Ποιοι το πήραν ; Πως τόλμησαν ;
Και τι θ'απογίνουμε τώρα;
Είμαστε λαπάδες,νωθροί, άτολμοι
Το χρήμα ήταν η δύναμη και η μαγκιά μας
Τώρα απομείναμε μηδενικά άχρηστα
Άδειοι τενεκέδες, που κάποιοι τους χτυπούν και χαίρονται
Τι θ 'απογίνουμε χωρίς χρήμα Θεέ μου ;
Αφού το προσκυνήσαμε και το λατρέψαμε, γιατί μας το πήραν;
Ξεπουλήσαμε τα πάντα, ψυχές,αξιοπρέπειες,δικαιοσύνες,
κι όλα αυτά για λίγο φρέσκο χρηματάκι
Ζεστό και υπέροχο μέσα στην τσεπούλα μας
Τρέχαμε μέρα νύχτα σαν τους Καραγκιόζηδες χωρίς να λογαριάζουμε
κούραση κι εξάντληση και καταπόνηση, αρκεί να ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ!
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ !
Και τώρα όλα ξεφούσκωσαν
Κάποιος φούσκωσε ένα μπαλόνι και τώρα άρχισε να αφήνει τον αέρα:
Αργά και βασανιστικά !
Τι σαδισμός είν' αυτός...
Μας οδήγησαν στην απελπισία !
Να τους πιάσουμε και να τους τελειώσουμε !
Ποιους όμως ;
Μήπως τους εαυτούς μας ;