Είναι αταλάντευτη η θέση μου περί των πνευματικών δικαιωμάτων.Δεν μπορώ να δεχτώ την έννοια της πνευματικής ''πατέντας''.Δηλαδή, κάποιος έγραψε ή συνέθεσε κάποτε κάτι, αυτό εκδόθηκε, είχε αναγνώριση και επιτυχία, και ο δημιουργός του απαιτεί από όποιον το ακούει ενίοτε, χρήματα....
Και αν κάποιος έχει διαφορετική γνώμη και άποψη επί του θέματος, η πρόχειρη και αμμεσότατη αντίδραση είναι : '' Και πως θα ζήσουμε εμείς οι δημιουργοί ? ''
Άλλο το να απαγορεύεις να εκδόσει το έργο σου κάποιος άλλος χωρίς την έγγραφη άδειά σου, άλλο το να απαιτείς να αναγράφεται το όνομά σου σε κάθε διασκευή- επανακυκλοφορία,
και άλλο το να ζητάς χρήματα απ'τον λαό
( μέσω των καφενείων και των καταστημάτων ).
( μέσω των καφενείων και των καταστημάτων ).
Όποιος πιστεύει πως μπορεί να ζήσει απ'την μουσική και διαθέτει το ανάλογο ταλέντο, ας φροντίσει να κάνει διεθνή καριέρα.
Άλλωστε τα όρια της χώρας είναι πολύ στενά για τόσους πολλούς δημιουργούς.
Και αυτή είναι η πραγματική καταξίωση και αναγνώριση για κάθε δημιουργό : Η φήμη του να βγεί και να ταξιδέψει έξω απ'το χωριό του.
