Δεντρόπα πρασινόφυλλα ποί'στεν εμέν εβόραν
ασ'ον ήλιον κρυψέστε με, εσείς αδά σ'ην ώραν
Ίσα τ' ελάτια τα ψηλά, πάντα πρασινισμένα
ατά καμίαν 'κι γερούν,πάντα εν χαρεμένα
Να σαν εσάς ψηλά ραχιά, ντο 'κι έχετε καρδίαν
κάθαν χρόνον ανθίζετε, ΄κι γεράτε καμίαν
