Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Γκρεμίζοντας το Τίποτα


Όταν χαζεύεις το Τίποτα
 είσαι υπηρέτης του
Όταν κακολογείς ολημερίς το Τίποτα
και μένεις άπραγος,
τότε δυναμώνεις και θεριεύεις το τέρας
Εσύ ο ίδιος είσαι εκείνος που τα'ί'ζει το Τίποτα
Μπορεί άλλοι να το σχεδίασαν
αλλά εσύ το συντηρείς
Με τις άναρθρες κραυγές σου
Με τις βλαστήμιες και τις κατάρες σου
Με την παροιμιώδη ακινησία σου
Ο δρόμος της Αλήθειας βρίσκεται μπροστά
αλλά οι πολλοί δεν θέλουν να βαδίσουν πάνω του
Προτιμούν τον δρόμο του κοπαδιού
Μπορεί να οδηγεί σε σίγουρη σφαγή,
αλλά είναι ο μόνος δρόμος που γνωρίζουν 
Μπορεί, σε ολόκληρη τη ζωή σου να σε αρμέγουν,να σε κουρεύουν,
 να ρουφούν κάθε ικμάδα  σου και δύναμη
και να σ' αφήνουν κυριολεκτικά να σέρνεσαι από ανημπόρια και α-σθένεια,
αλλά άλλον δρόμο δεν τολμάς  να πάρεις
Επειδή, ''έτσι κάνει όλος ο κόσμος''
Έτσι έκαναν κι οι πρόγονοι,
έτσι κάνουν κι όλοι οι γνωστοί
Άλλωστε λέει ο λαός :
''Έξω απ' το μαντρί σε τρώει ο λύκος''
Φυσικά,
αλλά μέσα στο μαντρί θα σε φάει σίγουρα ο τσομπάνος..
Δεν θέλεις να ρισκάρεις ;
Δεν θέλεις να διεκδικήσεις μιά- έστω και ελάχιστη-
πιθανότητα, να ξεφύγεις απ' τον λύκο ;
Όσους τσομπάνηδες κι αν αλλάξεις,
αυτοί πάντα θα σε τρώνε..
Ψητό, βραστό, στο φούρνο, στη σούβλα,
δεν έχει σημασία
Εαν εσύ αρνείσαι να κοιτάξεις τον γκρεμό μπροστά σου,
δε σημαίνει πως δεν υπάρχει γκρεμός
Αν αρνείσαι να συζητήσεις με τον εαυτό σου,
επειδή τρέμεις από φόβο,
δεν σημαίνει ότι αποφεύγεις κάτι οδυνηρό κι επίπονο
Απλά το αναβάλλεις
Βαδίζοντας στο μονοπάτι της Αλήθειας και της Ελευθερίας,
ίσως βοηθήσεις κι άλλες ψυχές να βρουν το δρόμο τους
Ζώντας μέσα στην ασχήμια και στο Τίποτα,
σέρνεις μαζί σου κι άλλους στο βυθό και στην ανυπαρξία
Άφησε την φωνή σου ελεύθερη να ακουστεί
Κι αν δεν θέλεις να φωνάξεις, τότε χτύπα μια χορδή,
 χτύπα ένα κύμβαλο,ένα μέταλλο,
δώσε  σημάδι πως υπάρχεις
Να σ' ακούσουν, να σε ψάξουν, να σ' αναζητήσουν
Αν ζεις για το Εγώ, μάθε κι αυτό :
''Εγώ'' δεν υπάρχει, είναι μια παραίσθηση
Υπάρχουν μόνο μάγοι και μάγιστροι και
κακούργες φθονερές υπάρξεις που σε υπνωτίζουν κάθε στιγμή
Που σε θέλουν ζόμπι και δούλο
Και πιονάκι για το σκάκι τους
Αν θα τους ξεγλυστρίσεις, αν θα ξεφύγεις μια για πάντα
 απ' τον αιώνιο ύπνο,
αυτό αφορά μόνον εσένα
Αν βαρέθηκες το παρανο'ί΄κό θέατρο της ζωής σου
ξεκίνα απο αύριο να το γκρεμίζεις
Που βρίσκεται ;
Μέσα σου φυσικά

ΛΕΣ;

Λες ε ;