«Το πολυτιμότερο χρυσάφι της Άννας».
 
Λοιπόν, Αννα, τις ευχές και τα συγχαρητήρια των Ελλήνων τα ξέρεις. Κι αν δεν τα ξέρεις, τα μαντεύεις.
Αλλά το πιο ωραίο δεν το ξέρεις.
Το είπε η κορούλα μου, όταν τέλειωσε ο αγώνας σου. Είπε οτι θέλει να σου μοιάσει. Αυτό μου είπε το παιδί.
Αλλά, ταυτόχρονα, τα ματάκια του έλεγαν «…ΠΟΛΛΩΙ ΚΑΡΡΟΝΕΣ¨»
………….
*Αναδημοσίευση απ'τον ''Εργολάβο'' (ΕργΔημΕργ)