Ηχοτάξιο: Πίσω απ'τα σίδερα

Λύρα και κιθάρα , αυλός και τρίχορδον. Ονόματα που παρέμειναν ίδια στο διάβα των αιώνων.Οι μελωδίες παραλλάχτηκαν μα οι ρίζες τους κοινές.Όταν μια μέρα, φανερώσουν τη τρομερή τους δύναμη, τότε μονάχα θα βρει λύτρωση ,σκοπό, ελπίδα κι όραμα, ο Ευγενής ,ο Στοργικός, ο Αληθινός.

η αλήθεια

στέκεται ολοφάνερη μπροστά μας μα αρνούμαστε πεισματικά να δούμε.Την κρύβουμε επιμελώς κάτω απ' το χαλί και την τσαλαπατάμε με μανία μπας κι εξαφανιστεί.

Σαν στρουθοκάμηλοι με αγέρωχο ύφος και χαμόγελο -''δεν σας βλέπω'',

χώνουμε το κεφάλι μέσ' στην άμμο, μέχρι να'ρθει η τελευταία ροπαλιά που θα μας ξεγράψει απ' τα Πλανητικά μητρώα.

Και μόνο τότε, μεσ' την θολή παραζάλη, κάποιοι, ελάχιστοι,

για λίγα μόλις δέκατα προτού ο θε'ι'κός σπινθήρας

σαλπάρει για άλλες πολιτείες ,

αναρωτιούνται έντρομοι :

Ποιος ήμουν και τι έκανα;