Η Σάπια Πατάτα 4

Κάθισε σε μια καρέκλα στην κουζίνα και κοιτούσε απελπισμένος την πατάτα.
Ω Θεέ μου, τι άκαρδος νόμος κι αυτός για τα σκουπίδια..
Με κάποιο τρόπο όμως, απόψε ,η εστία μικροβίων έπρεπε να εγκαταλείψει το σπίτι.
Κάτι θα υπήρχε, κάποιος τρόπος.
Αν έβγαινε στο δρόμο και κρυμμένος στις σκιές, την πετούσε με δύναμη προς το ποτάμι ;
Αποκλείεται..το  πολύ να πήγαινε είκοσι, άντε τριάντα μέτρα.
Κι αν κάποιος τον έβλεπε και τον κάρφωνε, σε δυο λεπτά το περιπολικό
 θα έφτανε στην πόρτα του..
Το μάτι του έπεσε σ'ένα βιβλίο, απέναντι, πάνω στον καναπέ του σαλονιού..
Εκείνο τον καιρό ξανά-ξανά διάβαζε την Κάθοδο των Μυρίων του Ξενοφώντα..
Και τότε , αστραπιαία, ήρθε η λύση ! Ναι, οι σφενδονήτες των Μυρίων.....

Έφερε αμέσως  απ'το αποθηκάκι τον σπάγγο.

Έδεσε σφιχτά το στόμιο της σακούλας και άφησε υπόλοιπο σκοινιού ένα μέτρο.

Στην ελεύθερη άκρη του σπάγγου έκανε ένα χοντρό κόμπο για να μη φεύγει απ΄το χέρι του καθώς θα το στριφογύριζε.

Αυτό ήταν...ήταν έτοιμο.Μια καλή βολή και τα βάσανά του θα τέλειωναν.

Πήρε τον αυτοσχέδιο εκτοξευτή και κατέβηκε αποφασισμένος στο δρόμο.

Στάθηκε παραδίπλα απ' τη Μανόλια με μέτωπο προς το ποτάμι.Τώρα η απόσταση του φάνηκε τεράστια,πως θα το εκσφενδόνιζε ως εκεί και μάλιστα εντελώς απροπόνητος στο σπορ..

Θα το ρίσκαρε όμως..δεν υπήρχε λύση άλλη.

Έκανε ένα βήμα μπροστά και βγήκε ακάλυπτος στη μέση του δρόμου.

Έφερε τη σακούλα με την πατάτα, με τεντωμένο το αριστερό του χέρι,

 μπροστά και λίγο δεξιά του. Η άλλη άκρη με τον κόμπο ήταν κρατημένη με το δεξί, 

στο ύψος του δεξιού του αυτιού. ΤΩΡΑ !

Κι ό,τι γίνει...

Άφησε απότομα τη σακούλα κι η περιστροφή ξεκίνησε.Διέγραψε μια μόνο στροφή 

πάνω απ'το κεφάλι του και μόλις έφτασε στην ευθεία του με το ποτάμι,

 άφησε ελεύθερο τον κόμπο να ταξιδέψει..

Καλό ταξίδι..

Η..κατασκευή πήρε μια ελαφριά καμπύλη τροχιά, διένυσε με ορμή την απόσταση,

 περνώντας ένα ένα τα τέσσερα στενά, πήγε λίγο ακόμα,κι εξαφανίστηκε

 πίσω απ'τα δέντρα, μέσα στο ποτάμι.

Η ψυχραιμία, η λογική κι η τόλμη θριάμβευσαν !

Και πάλι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ !

ΤΕΛΟΣ